Ventanas

Inicio > Historias > Mar

Mar

A linguaxe mariñeira é unha fala aparte, nun mundo, onde as palabras móllanse como os utensilios de labranza, nunha terra erma de esperanza. Nasas e palangres mistúranse con pingas de sal, que can ó mar como lastres valeiros de saudade...

2004-05-19 01:00 | 2 Comentarios

Referencias (TrackBacks)

URL de trackback de esta historia http://ventanas.blogalia.com//trackbacks/18731

Comentarios

1	De: dorvisou Fecha: 2004-05-20 10:54
O mar... Bueno, eu non sei nadar. Só podo soñar.

2	De: Descalza Fecha: 2004-05-20 11:05
ai, dorvisou, é que hai algúns mares que non se poden capear..;-)

portada | subir

Todas las fotos están sujetas a copyright. Queda prohibida su reproducción y/o copia sin autorización de la autora